Geometria dłoni

Niestety identyfikacja za pomocą linii papilarnych ma swoje wady: głębsze uszkodzenia powierzchni skóry mogą mieć wpływ na odczyt a wiec i na identyfikacje danej osoby. Biorąc to pod uwagę warto rozważyć identyfikacje przy pomocy geometrii dłoni. Przykładem takiego urządzenia jest HandKeyII. Czytnik ten wykonuje trójwymiarowe zdjęcie naszej dłoni, rejestrując długość, szerokość, grubość czterech palców oraz wielkość obszarów pomiędzy kostkami. Łącznie wykonywanych jest ponad 90 pomiarów różnych cech charakterystycznych dłoni. Wynik tych pomiarów jest przechowywany w pamięci urządzenia w formie (maksimum) 9 bajtowego wzorca. Identyfikator ten jest praktycznie unikalny dla każdego człowieka.

Specjalny system kontrolujący ułożenie dłoni zapewnia, ze wykonany wzorzec będzie dokładnie pasował do zaprezentowanej dłoni.

A jak wygląda sam proces autoryzacji? Wystarczy podejść do urządzenia i na jego klawiaturze podać swój numer. Dzięki temu urządzenie wie, z jakim wzorcem porównywać naszą dłoń. Potem wystarczy umieścić dłoń na charakterystycznej tabliczce w dolnej części urządzenia. To wszystko! Na wyświetlaczu pojawi się odpowiedni komunikat o dopuszczeniu lub odrzuceniu próby dostępu. Samo urządzenie może też wysłać sygnał otwierający bramę czy zezwalający programowi na pokazanie odpowiednich informacji.

Jak widać HandKeyII jest reprezentantem urządzeń "inteligentnych", bo wyposażonych w pamięć wzorców a co za tym idzie w możliwość autoryzacji osób. W bardziej złożonych instalacjach urządzenia takie można łączyć w cale sieci - wspólnie zarządzane i administrowane. Co więcej tego typu urządzenia (skoro autoryzacja jest dokonywana "wewnątrz") można tak skonfigurować, by "udawały" np. czytnik kodów kreskowych czy czytnik kart magnetycznych. W efekcie nic nie trzeba zmieniać w istniejącym oprogramowaniu zabezpieczającym dostęp.

Wyobraźmy sobie kontrole dostępu do pewnego pomieszczenia bankowego. Do tej pory otwarcie drzwi było wyzwalane odczytaniem odpowiedniej karty magnetycznej w czytniku połączonym z zamkiem. Dodatkowo czytnik przesyłał numer karty oraz godzinę wejścia do pomieszczenia do komputera klasy PC. Na komputerze tym działał specjalizowany system odczytujący te dane i pozwalający na ich odpowiednie raportowanie. Otóż w takiej sytuacji wystarczy czytnik kart magnetycznych zamienić na "inteligentne" urządzenie biometryczne. Nie trzeba wymieniać oprogramowania na komputerze!!! Oprogramowanie to będzie przekonane, ze cały czas ma do czynienia z czytnikiem kart magnetycznych.

Dzięki systemom geometrii dłoni nie musimy się martwic nawet bardzo głębokim skaleczeniem naszego palca. Warto przy tym podkreślić, że tego typu rozwiązania w realnych instalacjach można dodatkowo wzbogacać o odczyt linii papilarnych.